افیوژن یا آب آوردن مفصلی چیست؟

---

این بیماری شامل مایع اضافی در داخل یا اطراف مفصل ، معمولاً زانو است.

معمولاً آب روی زانو یا مایع روی زانو نامیده می شود ، بیشتر در اثر عفونت ، آسیب و آرتروز ایجاد می شود.

مایع اضافی علاوه بر ایجاد تورم ، می تواند باعث درد و سفتی نیز شود.

افیوژن تمایل دارد مفاصل بزرگتر مانند زانو ، شانه ، آرنج یا مچ پا را تحت تأثیر قرار دهد.

افیوژن مفصل،ادم(EDEMA) نیست ، نوع متفاوتی از تورم ناشی از التهاب ، آلرژی ، نارسایی قلبی و سایر شرایط است.

 

 

بیشتر بخوانید:روماتیسم پالیندرومیک چیست؟-علائم،نشانه‌ها و درمان

 

 

علائم افیوژن مفصلی

---

صرف نظر از اینکه چه چیزی باعث ایجاد مایع در مفصل شما می شود ، علائم مشابه است.

 شدت علائم می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد. علائم اصلی افیوژن مفصل عبارتند از:

• تورم : از پف خفیف و عمومی گرفته تا تورم و التهاب شدید

• درد : از ضربان ضعیف گرفته تا درد شدید که حرکت را محدود می کند

• سفتی : محدود کردن دامنه حرکتی مفصل یا محدود کردن کامل حرکت

• قرمزی و گرما : همراه با التهاب موضعی

بسته به علت ایجاد افیوژن مفصلی ، ممکن است علائم دیگری نیز داشته باشید مانند:

• کبودی و خونریزی در فضای مفصل (ناشی از آسیب)

• تب ، لرز ، ضعف و ضعف (در صورت وجود عفونت)

• از دست دادن پیشرونده ماهیچه ها (ناشی از آرتریت طولانی مدت ، که به آن مهار عضلات آرتروژنیک نیز گفته می شود)

یک عارضه شایع در افیوژن مفصل ، تشکیل ندول پر از مایع است که به کیست بیکر معروف است ، در فضای مفصلی.

هنگامی ایجاد می شود که مقدار مایع مفصلی آنقدر زیاد باشد که توسط بدن قابل جذب مجدد نباشد.

در حالی که کیست بیکر کوچکتر ممکن است علائمی ایجاد نکند ،

گاهی اوقات می توان کیست های بزرگتر را احساس کرد و با حرکت باعث درد شد.

 

 

بیشتر بخوانید:اختلال مفصل گیجگاهی فکی(TMJ)

 

 

علل ایجاد افیوژن مفصلی

---

افیوژن نشانه ای از التهاب مفصل است و می تواند به طور گسترده به دو دسته عفونی (سپتیک) یا غیر عفونی (آسپتیک) طبقه بندی شود. ا

فیوژن مفصلی ناشی از عفونت “ آرتریت سپتیک ” نامیده می شود . افیوژن مفصلی می تواند نتیجه آسیب یا آرتروز باشد.

عفونت

 

 

 

بیشتر بخوانید:نوروفیبروماتوز(NF) چیست؟

 

---

 

کلینیک کاردرمانی،گفتاردرمانی و توانبخشی توان افزا اصفهان،با کادر مجرب و حرفه ای در زمینه های تشخیص،
درمان و بهبود انواع اختلالات،ناهنجاری ها و آسیب های جسمی و ذهنی کودکان و بزرگسالان،
در خدمت شما هموطنان عزیز از سراسر کشور میباشد.

شماره تماس جهت نوبت دهی و مشاوره رایگان:۰۳۱۳۲۷۴۴۲۳۲-۰۹۳۰۳۱۲۶۴۷۵

آدرس:اصفهان ؛ خیابان هشت بهشت شرقی؛ خیابان لاهور؛ نبش کوچه ۶۰ و ۶۲

 اینستاگرام کلینیک تخصصی نصر:(اینجا کلیک کنید)

 

---

 

تشخیص افیوژن مفصلی

---

تشخیص افیوژن مفصلی ممکن است شامل معاینه فیزیکی ،

آزمایشات تصویربرداری و ارزیابی آزمایشگاهی مایع مفصل شما باشد.

علاوه بر این، دکتر نیز تاریخ خود را پزشکی، سلامت فعلی، و سایر علایم را بررسی کند.

معاینه جسمی

پزشک مفصل شما را به طور کامل معاینه می کند.

 آنها مفصل را لمس کرده (لمس می کنند) و خم می کنند (دستکاری می کنند)

، که می تواند اطلاعات زیادی در مورد علت ایجاد افیوژن نشان دهد. مثلا:

• با آرتریت ، بافت روان کننده بین مفاصل ، که سینوویوم نامیده می شود ، احساس گرفتگی (“شل”) می کند.

•  به استثنای نقرس ، تورم بیشتر انواع آرتروز تدریجی است و نه سریع.

• عفونت های مفصلی تمایل دارند به سرعت توسعه یافته و باعث درد و قرمزی بیش از حد شوند.

• تورم حاد همراه با ناتوانی در تحمل وزن ممکن است نشان دهنده پارگی رباط یا شکستگی زانو باشد.

آنها همچنین می توانند تعیین کنند که آیا کیست بیکر توسعه یافته است یا خیر.

آزمایشات تصویربرداری

پس از معاینه زانو ، پزشک ممکن است آزمایشات تصویربرداری را برای تعیین علت دقیق افیوژن تجویز کند.

 هر آزمون مزایا و محدودیت های خود را دارد. آزمایشات می تواند شامل موارد زیر باشد:

• سونوگرافی از امواج صوتی برای تجسم استخوان و بافت همبند استفاده می کند.

• می توان از آن برای تایید آرتریت یا التهاب تاندون ها یا رباط ها استفاده کرد.

• سونوگرافی در حالی که غیرتهاجمی و قابل حمل است ، یک نقطه ضعف محسوب می شود

• زیرا قادر به تجسم بافت های نرم نسبت به سایر انواع تصویربرداری نیست.

• اشعه ایکس و توموگرافی کامپیوتری (CT) ، که هر دو از اشعه یونیزان استفاده می کنند ،

• برای تشخیص و تشخیص شکستگی استخوان و آرتریت مناسب هستند.

• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) ، از میدانهای مغناطیسی و امواج رادیویی استفاده می کند.

•  MRI برای تجسم بافت نرم ، غضروف و ساختارهای مفصلی استفاده می شود که سایر آزمایشات نمی توانند انجام دهند.

• گاهی اوقات شامل استفاده از ماده حاجب داخل وریدی می شود.

تجزیه و تحلیل مایع مشترک

ممکن است پزشک بخواهد مایع را از مفصل متورم شما تخلیه (آسپیراسیون) کند.

این به کاهش فشار و تسکین برخی از درد کمک می کند.

مایع معروف به مایع مفصلی در طی روشی به نام آرتروسنتز برداشته می شود .

 پزشک شما مایع را بررسی می کند و همچنین ممکن است نمونه ای را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال کند.

مایع سینوویال معمولاً شفاف و دارای ویسکوزیته سفیده تخم مرغ است.

هرگونه تغییر در ظاهر ، بافت و ترکیب سلولی آن می تواند سرنخ هایی را در مورد علت زمینه ای افیوژن مفصلی ارائه دهد.

مایع سینوویال می تواند اطلاعات ارزشمندی را ارائه دهد:

• مایع کدر ممکن است به دلیل افزایش گلبول های سفید خون (به طور کلی بیش از 10،000 در میلی متر مکعب) نشان دهنده آرتریت روماتوئید باشد.

• مایع سبز زرد ممکن است نشان دهنده عفونت باشد ،

• به ویژه اگر تعداد گلبول های سفید خون (WBC) بیشتر از 20000 در میلی متر مکعب باشد. ممکن است آثار چرک نیز دیده شود.

• مایع طلایی معمولاً با نقرس همراه است. بررسی میکروسکوپی همچنین ممکن است بلورهای اسید اوریک سوزنی را نشان دهد.

• مایع خونین یا صورتی می تواند خون را نشان دهد ، که نشانه کلاسیک آسیب مفصلی است.

• مایع شفاف معمولاً با آرتروز دیده می شود زیرا هیچ التهابی در بر ندارد. WBC معمولاً زیر 2000 خواهد بود.

در صورت مشکوک بودن به عفونت ، آزمایشگاه همچنین ممکن است برای رشد و جداسازی باکتری ها یا قارچ های مزاحم ، کشت انجام دهد .

 

 

بیشتر بخوانید:مننژیت(Meningitis) و انواع آن را بشناسید

 

 

درمان افیوژن مفصلی

---

درمان استاندارد خط اول مایع روی مفصل شامل استراحت ، استفاده از یخ ،

بی حرکتی و داروی ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAID) مانند Advil (ایبوپروفن) یا Aleve (ناپروکسن) است.

اگر تورم شما بسیار شدید است ، پزشک ممکن است مایع را به عنوان بخشی از درمان شما تخلیه کند.

 ممکن است بعد از عمل تزریق کورتیزون به شما انجام دهند.

 این می تواند به سرعت درد و التهاب را کاهش دهد ،

به ویژه اگر آسیب شدید یا آسیب مفصلی ناشی از آرتروز باشد.

عفونت ها را معمولاً می توان با یک دوره 14 روزه آنتی بیوتیک خوراکی با طیف وسیع مانند سیپروفلوکساسین درمان کرد.

سایر انواع جدی تر ، مانند انواع سوزاک سیستمیک یا استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین   (MRSA) ،

ممکن است نیاز به یک دوره دو تا چهار هفته ای آنتی بیوتیک های داخل وریدی داشته باشد.

اگر روماتوئید داریدآرتریت یا شکل دیگری از آرتریت خود ایمنی ،

می توان اقدامات لازم را برای کنترل وضعیت شما انجام داد.

 این می تواند شامل استفاده از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند 

متوترکسات و هومیرا (adalimumab) باشد که با هدف تعدیل پاسخ ایمنی غیرطبیعی انجام می شود.

آرتروپلاستی (جراحی مفصل) مختص آسیب های جدی مفاصل یا ترمیم مفاصل بی حرکت است.

 موارد شدید ممکن است نیاز به تعویض مفصل داشته باشد.

 

 

بیشتر بخوانید:بیماری پاژه(Paget’s disease)-اختلال شایع استخوانی

 

 

پیشگیری از افیوژن مفصلی

---

در حالی که همیشه نمی توان از افیوژن مفصل اجتناب کرد ، مواردی وجود دارد که می توانید به طور قابل توجهی خطر خود را کاهش دهید:

• وزن کم کنید. این می تواند فشار بر باسن و اندام تحتانی را کاهش دهد.

• دست به یک برنامه ورزشی کم تأثیر بزنید. اگر در ناحیه زانو ، لگن یا مچ پا احساس درد می کنید ، از

•  انجام فعالیت های سنگین مانند وزنه برداری سنگین یا اسکوات عمیق خودداری کنید.

• از تمرینات مقاومتی برای تقویت عضلات داخل و اطراف مفصل خود استفاده کنید .

•  این ممکن است شامل استفاده از دستگاه کشش پا برای زانوها یا تمرینات مقاومتی برای شانه و روتاف کاف باشد.

• کشش . در صورتی که به مدت طولانی پشت میز نشسته اید ، قبل از ورزش یا در طول روز ، کشش های ملایم زانو و شانه را انجام دهید.

• از مفاصل خود مراقبت کنید . در حین ورزشهای تماسی ، پیاده روی یا سایر فعالیتها از یک زانو حمایت کننده یا آرنجبند استفاده کنید.

• فعالیت بیش از حد انجام ندهید . هرگز از توانایی های جسمانی خود تجاوز نکنید ، مخصوصاً با افزایش سن.

•  این ممکن است شامل تغییر انواع ورزش هایی باشد که در آن شرکت می کنید (مانند تغییر حالت از دویدن به دوچرخه سواری)

• یا حتی استفاده از چهارپایه برای مواردی که دسترسی به آنها دشوار است.

• به بدن خود گوش دهید . در صورت بروز هرگونه درد ناگهانی یا مداوم در مفاصل ، زودتر  به پزشک مراجعه کنید.

 

 

بیشتر بخوانید:کیفوز(Kyphosis) یا گوژپشتی چیست؟ -قوز ستون فقرات

 

 

 

منبع:verywellhealth