مننژیت(Meningitis) چیست؟

---

مننژیت التهاب مننژ است.

مننژ سه غشاء را که تحت پوشش هستند مغز و طناب نخاعی .

مننژیت می تواند در صورت آلوده شدن مایعات اطراف مننژ رخ دهد.

شایعترین علل مننژیت عفونتهای ویروسی و باکتریایی است.
دلایل دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

-سرطان
-تحریک شیمیایی
-قارچ
-آلرژی های دارویی

برخی از مننژیت های ویروسی و باکتریایی مسری هستند.

با سرفه ، عطسه یا تماس نزدیک منتقل می شوند .

 

 

 

 

 

مننژیت(Meningitis) چیست؟

---

 

 

 

بیشتر بخوانید:بیماری پاژه(Paget’s disease)-اختلال شایع استخوانی

 

بثورات مننژیت(Meningitis)

---

یکی از نشانه های دیررس این که یکی از علل باکتریایی مننژیت ، Neisseria meningitidis

، در جریان خون شما وجود دارد ، بثورات ضعیفی روی پوست شما است.

باکتری های ناشی از عفونت مننژیت در مننژیت در خون شما تولید می شوند وسلولهای هدف در اطراف مویرگها.

 آسیب به این سلول ها منجر به آسیب مویرگی و نشت خفیف خون می شود.

 این حالت به صورت بثورات کم رنگ صورتی ، قرمز یا بنفش نشان داده می شود.

لکه ها ممکن است شبیه خرده چوب های کوچک باشند و به راحتی کبودی اشتباه می شوند.

با بدتر شدن و گسترش عفونت ، بثورات آشکارتر می شوند. لکه ها تاریک و بزرگتر می شوند.

افرادی که پوست تیره دارند ممکن است برای دیدن بثورات مننژیت مشکل داشته باشند.

نواحی روشن تر پوست ، مانند کف دست و داخل دهان ، ممکن است علائم بثورات را با سهولت بیشتری نشان دهند.

 

 

 

 

 

انواع مننژیت(Meningitis)

---

عفونت های ویروسی و باکتریایی شایع ترین علل مننژیت هستند.

چندین شکل دیگر از مننژیت وجود دارد. به عنوان مثال می توان به

 کریپتوکوک ، که ناشی از عفونت قارچی است ، و کارسینوماتوز ، مربوط به سرطان اشاره کرد. این نوع کمتر رایج است.

مننژیت ویروسی

مننژیت ویروسی متداول ترین نوع مننژیت است.

 ویروسها در گروه Enterovirus باعث ۸۵ درصد موارد می شوند.

این موارد بیشتر در تابستان و پاییز دیده می شوند و شامل موارد زیر می شوند:

• coxsackievirus A

• coxsackievirus B

• ویروس ها

ویروس ها در گروه Enterovirus باعث ایجاد می شوند۱۰ تا ۱۵ میلیون عفونت

در هر سال ، اما تنها درصد کمی از افراد آلوده به مننژیت مبتلا می شوند.

ویروس های دیگر می توانند مننژیت ایجاد کنند. این شامل:

• ویروس نیل غربی

• آنفلوانزا

• اوریون

• HIV

• سرخک

• ویروس های تبخال

• Coltivirus ، که باعث تب کنه کلرادو می شود

مننژیت ویروسی معمولاً بدون درمان از بین می رود.

 با این حال ، برخی از دلایل نیاز به درمان دارند.

مننژیت باکتریایی

مننژیت باکتریایی مسری است و در اثر عفونت باکتری های خاص ایجاد می شود.

در صورت عدم درمان کشنده است. بین۵ تا ۴۰ درصدمنبع مورد اعتماد از کودکان

و ۲۰ تا ۵۰ درصدمنبع مورد اعتماد از بزرگسالان مبتلا به این بیماری می میرند.

 این حتی با درمان مناسب نیز صادق است.

متداول ترین انواع باکتری هایی که مننژیت باکتریایی ایجاد می کنند عبارتند از:

• استرپتوکوک پنومونیه ، که به طور معمول در دستگاه تنفسی ، سینوس ها و حفره بینی یافت می شود و می تواند باعث ” مننژیت پنوموکوکی ” شود

• Neisseria meningitidis ، که از طریق بزاق و سایر مایعات تنفسی منتشر می شود و باعث ” مننژیت مننژوکوکی ” می شود

• آنفولانزای هموفیلوس ، که می تواند نه تنها مننژیت بلکه عفونت خون ، التهاب لوله تنفسی ، سلولیت و آرتروز عفونی را ایجاد کند.

• لیستریا مونوسیتوژنز که باکتری های منتقله از طریق غذا هستند

• استافیلوکوکوس اورئوس ، که به طور معمول در پوست و دستگاه تنفسی یافت می شود و باعث “مننژیت استافیلوکوکی” می شود

 

 

 

 

مننژیت قارچی

مننژیت قارچی نوع نادری از مننژیت است.

 علت آن قارچی است که بدن شما را آلوده کرده و سپس از جریان خون به مغز یا نخاع منتقل می شود.

افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند بیشتر به مننژیت قارچی مبتلا می شوند.

 این شامل افراد مبتلا به سرطان یا HIV است .

شایع ترین قارچ های مربوط به مننژیت قارچی عبارتند از:

• کریپتوکوکوس ، که از خاک یا خاکی آلوده به فضولات پرندگان استنشاق می شود

• بلاستومیس ، نوع دیگری از قارچ است که در خاک ، به ویژه در غرب میانه ایالات متحده یافت می شود

• هیستوپلاسما ، که در محیط هایی به شدت آلوده به مدفوع خفاش و پرندگان وجود دارد ، به ویژه در ایالت های میانه غربی در نزدیکی رودهای اوهایو و می سی سی پی

• کوکسیدیوئید ، که در خاک در مناطق خاصی از جنوب غربی ایالات متحده آمریکا و آمریکای جنوبی و مرکزی یافت می شود

مننژیت انگلی

این نوع مننژیت کمتر از مننژیت ویروسی یا باکتریایی است و به دلیل انگلهایی ایجاد می شود

که در خاک ، مدفوع و برخی حیوانات و مواد غذایی مانند حلزون ، ماهی خام ، مرغ یا محصولات تولید شده وجود دارد.

یک نوع مننژیت انگلی از سایر موارد نادر است. به آن مننژیت ائوزینوفیلیک (EM) گفته می شود.

 سه انگل اصلی مسئول EM هستند. این شامل:

• Angiostrongylus cantonensis

• Baylisascaris procyonis

• Gnathostoma spinigerum

مننژیت انگلی از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود. در عوض ،

این انگل ها یک حیوان را آلوده می کنند یا در غذایی که انسان می خورد ، مخفی می شوند.

 اگر انگل یا تخم های انگلی هنگام بلع ، عفونی باشند ، ممکن است عفونت ایجاد شود.

یک نوع بسیار نادر از مننژیت انگلی ، مننژیت آمیبیک ، نوع تهدید کننده زندگی عفونت است.

 هنگامی که در دریاچه ها ، رودخانه ها یا برکه های آلوده شنا می کنید ، یکی از چندین نوع آمبا از طریق بینی وارد بدن می شود ، این نوع ایجاد می شود.

 انگل می تواند بافت مغز را از بین ببرد و در نهایت ممکن است باعث توهم ، تشنج و سایر علائم جدی شود. گونه ای که معمولاً شناخته می شود Naegleria fowleri است .

مننژیت غیر عفونی

مننژیت غیر عفونی عفونت نیست.

 در عوض ، نوعی مننژیت است که به دلیل سایر شرایط پزشکی یا درمان ها ایجاد می شود. این شامل:

• لوپوس

• آسیب به سر

• جراحی مغز

• سرطان

• داروهای خاص

 

 

بیشتر بخوانید:ورم لنفاوی(Lymphedema) -علائم،نشانه‌ها و درمان

 

 

 

دلایل ایجاد مننژیت(Meningitis)

---

 

 

 

 

 

 

مننژیت(Meningitis) چگونه درمان میشود؟

---

درمان شما با توجه به علت مننژیت تعیین می شود.

مننژیت باکتریایی نیاز به بستری فوری در بیمارستان دارد.

تشخیص و درمان به موقع از آسیب مغزی و مرگ جلوگیری می کند.

مننژیت باکتریایی با آنتی بیوتیک های داخل وریدی درمان می شود.

آنتی بیوتیک خاصی برای مننژیت باکتریایی وجود ندارد. بستگی به باکتریهای درگیر دارد.

مننژیت قارچی با عوامل ضد قارچی درمان می شود.

مننژیت انگلی ممکن است شامل درمان فقط علائم یا تلاش برای درمان مستقیم عفونت باشد.

بسته به علت ، این نوع بدون درمان آنتی بیوتیکی ممکن است بهتر شود.

 اگر بدتر شود ، پزشک شما ممکن است خود عفونت را درمان کند.

مننژیت ویروسی ممکن است به خودی خود برطرف شود ،

اما برخی از دلایل مننژیت ویروسی با داروهای ضد ویروسی وریدی درمان می شود.

 

 

بیشتر بخوانید:کیفوز(Kyphosis) یا گوژپشتی چیست؟ -قوز ستون فقرات

 

 

---

کلینیک کاردرمانی،گفتاردرمانی و توانبخشی توان افزا اصفهان،با کادر مجرب و حرفه ای در زمینه های تشخیص،
درمان و بهبود انواع اختلالات،ناهنجاری ها و آسیب های جسمی و ذهنی کودکان و بزرگسالان،
در خدمت شما هموطنان عزیز از سراسر کشور میباشد.

شماره تماس جهت نوبت دهی و مشاوره رایگان:۰۳۱۳۲۷۴۴۲۳۲-۰۹۳۰۳۱۲۶۴۷۵

آدرس:اصفهان ؛ خیابان هشت بهشت شرقی؛ خیابان لاهور؛ نبش کوچه ۶۰ و ۶۲

 اینستاگرام کلینیک تخصصی نصر:(اینجا کلیک کنید)

 

 

---

 

 

میزان شیوع مننژیت(Meningitis) چقدر است؟

---

مننژیت در نوزاد

نوزادانی که به مننژیت مبتلا می شوند ممکن است علائم و نشانه های مختلفی از عفونت نسبت به بزرگسالان داشته باشند.

 این علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تب

• زردی

• سفتی بدن یا گردن

• گریه بلند

• رفتارهای تسلی ناپذیر

• خواب آلود و بیدار شدن از خواب

• تحریک پذیر و بدخلق

• در دوران شیردهی احساس خوبی ندارد و مکش ضعیفی دارد

مننژیت ویروسی در نوزادان شایع است.

در نتیجه سرماخوردگی ، تبخال ، آنفولانزا و اسهال ایجاد می شود.

 ویروس هایی که این شرایط مشترک را ایجاد می کنند باعث ایجاد مننژیت ویروسی نیز می شوند.

مننژیت باکتریایی که شایع است اما تهدید کننده زندگی است ،

به احتمال زیاد از یک عفونت جدی در ناحیه نزدیک بدن گسترش می یابد.

 به عنوان مثال ، باکتری های ناشی از عفونت شدید گوش یا عفونت سینوسی می توانند

وارد جریان خون شده و به مغز یا نخاع راه یافته و باعث عفونت بزرگتری شوند.

 

 

 

مننژیت در کودکان

مننژیت در کودکان با بزرگتر شدن و رسیدن به سن دبیرستان و دانشگاه شیوع بیشتری پیدا می کند.

 علائم مننژیت ویروسی و باکتریایی در کودکان بسیار شبیه علائم بزرگسالان است. این شامل:

• تب ناگهانی

• بدن و گردن درد

• گیجی یا گمراهی

• حالت تهوع

• استفراغ

• خستگی یا خستگی

اگر کودک شما در معرض خطر ابتلا به این بیماری است ممکن است کنجکاو باشید.

 

 

بیشتر بخوانید:اسکولیوز(Scoliosis) -انحنای غیر طبیعی ستون فقرات

 

 

مننژیت(Meningitis) چگونه تشخیص داده میشود؟

---

تشخیص مننژیت با سابقه سلامتی و معاینه فیزیکی آغاز می شود.

سن ، اقامتگاه در خوابگاه و حضور در مراکز مراقبت روزانه می تواند سرنخ مهمی باشد.

در طول معاینه فیزیکی ، پزشک شما به دنبال موارد زیر است:

• تب

• افزایش ضربان قلب

• سفتی گردن

• کاهش هوشیاری

پزشک همچنین برای شما یک پنچری کمر را تجویز می کند .

به این آزمایش ضربه نخاعی نیز گفته می شود. به شما این امکان را می دهد تا پزشک به دنبال افزایش فشار در سیستم عصبی مرکزی باشد.

همچنین می تواند التهاب یا باکتری در مایع نخاعی پیدا کند. این آزمایش همچنین می تواند بهترین آنتی بیوتیک را برای درمان تعیین کند.

برای تشخیص مننژیت نیز ممکن است آزمایشات دیگری انجام شود. آزمایشات معمول شامل موارد زیر است:

• کشت خون باکتری های موجود در خون را شناسایی می کند. باکتری ها می توانند از خون به مغز برسند. N. meningitidis و S. pneumonia ، در میان سایر موارد ، می توانند باعث سپسیس و مننژیت شوند.

• شمارش کامل خون با دیفرانسیل شاخص عمومی سلامت است. تعداد گلبولهای قرمز و سفید خون را بررسی می کند. گلبول های سفید خون با عفونت مبارزه می کنند. شمارش آن معمولاً در مننژیت افزایش می یابد.

• اشعه ایکس قفسه سینه می تواند وجود ذات الریه ، سل یا عفونت های قارچی را نشان دهد. مننژیت می تواند پس از ذات الریه ایجاد شود.

• سی تی اسکن از سر ممکن است مشکلات را مانند یک نشان آبسه مغز و یا سینوزیت . باکتری ها می توانند از سینوس ها به سمت مننژ سرایت کنند.

پزشک شما همچنین ممکن است یک آزمایش شیشه انجام دهد.

 برای این آزمایش ، دکتر شما یک لیوان روی بثورات مننژیت می غلتاند.

 اگر بثورات تحت فشار از بین نرود ، احتمالاً بثورات مننژیت است.

 اگر محو شود ، لکه های غیرمعمول روی پوست ممکن است نتیجه یک بیماری دیگر باشد.

 

 

 

بیشتر بخوانید:سندرم درد ناحیه‌ای پیچیده(CRPS) چیست؟

 

 

پیشگیری از مننژیت(Meningitis)

---

حفظ یک سبک زندگی سالم ، به ویژه اگر در معرض خطر بیشتری باشید ، مهم است. این شامل:

استراحت کافی
نمی سیگار کشیدن
اجتناب از تماس با افراد بیمار
اگر با یک یا چند نفر که دارای عفونت مننژوکوکی باکتریایی هستند تماس نزدیک داشته باشید ،

پزشک می تواند آنتی بیوتیک های پیشگیرانه به شما بدهد.

این باعث کاهش احتمال ابتلا به این بیماری می شود.

واکسن ها همچنین می توانند از انواع خاصی از مننژیت محافظت کنند.

واکسن هایی که می توانند از مننژیت جلوگیری کنند شامل موارد زیر است:

واکسن هموفیلوس آنفلوانزای نوع B (Hib)
واکسن مزدوج پنوموکوکی
واکسن مننگوکوک
رعایت بهداشت شخصی نیز می تواند به شما در جلوگیری از مننژیت کمک کند.

برخی از انواع مننژیت از طریق تماس نزدیک با مایع بدن فرد آلوده مانند بزاق و ترشحات بینی منتشر می شود.

از به اشتراک گذاشتن نوشیدنی ها ، ظروف و وسایل شخصی که ممکن است بزاق یا مایعات دیگر داشته باشند خودداری کنید.

برای جلوگیری از ابتلا به مننژیت این مراحل را انجام دهید.

 

 

 

 

 

عوارض ناشی از مننژیت(Meningitis)

---

 

 

بیشتر بخوانید:استئومیلیت(Osteomyelitis)-بیماری عفونی استخوان‌ها

 

 

عوامل خطرساز مننژیت(Meningitis)

---

موارد زیر برخی از عوامل خطر مننژیت است:

مصونیت مصالحه شده

افراد مبتلا به نقص ایمنی بیشتر در معرض عفونت هستند.

این شامل عفونت های ایجاد کننده مننژیت است.

برخی از اختلالات و درمان ها می توانند سیستم ایمنی بدن شما را ضعیف کنند. این شامل:

HIV / AIDS
اختلالات خود ایمنی
شیمی درمانی
پیوند اعضا یا مغز استخوان
مننژیت کریپتوکوکی ، که ناشی از قارچ است ، رایج ترین شکل مننژیت در افراد مبتلا به HIV است.

 

زندگی در جامعه

وقتی مردم در محله های نزدیک زندگی می کنند ، مننژیت به راحتی گسترش می یابد.

حضور در فضاهای کوچک احتمال قرار گرفتن در معرض را افزایش می دهد. نمونه هایی از این مکان ها عبارتند از:

خوابگاه های دانشگاه
پادگان
مدارس شبانه روزی
مراکز مراقبت روزانه

بارداری

زنان باردار بیشتر در معرض خطر ابتلا به لیستریوز هستند که یک عفونت ناشی از باکتری لیستریا است.

عفونت می تواند به کودک متولد نشده منتقل شود.

 

سن

تمام سنین در معرض خطر مننژیت هستند.

با این حال ، گروه های سنی خاصی خطر بیشتری دارند.

کودکان زیر ۵ سال در معرض خطر افزایش مننژیت ویروسی قرار دارند.

نوزادان بیشتر در معرض خطر مننژیت باکتریایی هستند.

 

کار با حیوانات

کارگران مزرعه و سایر افرادی که با حیوانات کار می کنند خطر ابتلا به لیستریا را افزایش می دهند .

 

 

بیشتر بخوانید:بیماری استیل بزرگسالان (AOSD) -بیماری التهابی نادر

 

 

 

منبع:healthline