سندرم پای بی قرار
سندرم پای بی قرار (RLS) که بیماری ویلیس-اکبوم نیز نامیده می شود،
اختلالی است که باعث میل شدید به حرکت می شود.
همچنین باعث ایجاد احساساتی می شود که به عنوان خزش، خارش، کشیدن، خزیدن،
کشیدن، ضربان، سوزش یا گاز گرفتن توصیف می شوند.
RLS در خانواده ها اجرا می شود و همچنین
با بسیاری از بیماری ها و بیماری ها و داروها همراه است.
بیشتر بخوانید:اسپوندیلولیستزیس یا مهره رانش چیست و چه علائمی دارد؟
سندرم پای بی قرار (RLS) چیست؟
سندرم پای بی قرار (RLS) که بیماری ویلیس-اکبوم نیز نامیده می شود،
یک اختلال خواب است که باعث میل شدید و
اغلب غیرقابل مقاومت برای حرکت دادن پاها (و حتی بازوها یا بدن) می شود.
همراه با سایر احساسات در اندام های شما که به عنوان کشیدن،
خزش، کشش، ضربان، خارش، درد، سوزش یا خزیدن توصیف می شود، رخ می دهد.
این احساسات معمولاً هنگام دراز کشیدن در رختخواب یا نشستن برای مدت طولانی،
مانند هنگام رانندگی یا هنگام حضور در تئاتر، رخ می دهد.
RLS معمولاً در عصر رخ می دهد و خوابیدن را دشوار می کند.
اغلب اوقات افراد مبتلا به RLS می خواهند راه بروند
و پاها (یا بازوها) خود را تکان دهند تا به تسکین احساسات ناخوشایند کمک کنند.
چه کسانی به سندرم پای بی قرار (RLS) مبتلا می شوند؟
افراد در هر سنی، از جمله کودکان، می توانند RLS داشته باشند.
علائم RLS ممکن است در دوران کودکی یا بزرگسالی شروع شود،
اما احتمال ابتلا به این سندرم با افزایش سن به طور قابل توجهی افزایش می یابد.
RLS در زنان شایع تر از مردان است.
تا ۱۰ درصد از جمعیت ایالات متحده دارای RLS هستند.
بیشتر بخوانید:فتق دیسک بین مهره‌ها،علائم و نشانه ها
چه چیزی باعث سندرم پای بی قرار (RLS) می شود؟
سندرم پای بی قرار (RLS) در برخی موارد یک سندرم ژنتیکی است،
به این معنی که والدین مبتلا به RLS می توانند آن را به فرزندان خود منتقل کنند.
تا ۹۲ درصد از بیماران مبتلا به RLS یکی از بستگان درجه یک مبتلا به این اختلال است.
این بیماران در مقایسه با بیماران مبتلا به RLS
بدون پیوند ژنتیکی زودتر از سنین زندگی (قبل از ۴۵ سالگی) علائم را نشان می دهند.
علاوه بر منبع ژنتیکی، بسیاری از مشکلات پزشکی با ایجاد RLS ارتباط نزدیکی دارند، از جمله:
-
سطوح پایین آهن ( کمبود آهن ).
-
اورمی (بیماری مرتبط با بدتر شدن عملکرد کلیه).
-
کم کاری تیروئید .
-
افسردگی .
-
فیبرومیالژیا .
-
بیماری پارکینسون .
-
بیماری کلیوی .
-
دیابت .
-
آرتریت روماتوئید .
-
نوروپاتی محیطی .
-
بارداری.
-
دیالیز.
داروها همچنین می توانند به ایجاد RLS کمک کنند.
از جمله داروهای شناخته شده می توان به داروهای ضد افسردگی ،
داروهای آلرژی و داروهای ضد تهوع اشاره کرد.
کافئین، نیکوتین و الکل نیز می توانند علائم را بدتر کنند.
بیشتر بخوانید:اسپوندیلوز گردن یا بیماری تخریبی ستون مهره‌ها
کلینیک کاردرمانی،گفتاردرمانی و توانبخشی توان افزا اصفهان،با کادر مجرب و حرفه ای در زمینه های تشخیص،
درمان و بهبود انواع اختلالات،ناهنجاری ها و آسیب های جسمی و ذهنی کودکان و بزرگسالان،
در خدمت شما هموطنان عزیز از سراسر کشور میباشد.
شماره تماس جهت نوبت دهی و مشاوره رایگان: ۰۹۳۰۳۱۲۶۴۷۵
آدرس: اصفهان؛ خیابان رزمندگان، روبروی خیابان شهید کاظمی، نبش کوچه ۲۷
اینستاگرام کلینیک تخصصی توان افزا: (اینجا کلیک کنید)
علائم سندرم پای بی قرار (RLS) چیست؟
علائم سندرم پای بی قرار عبارتند از:
-
ناراحتی پا (یا بازو):
-
این احساسات ناراحت کننده اندام اغلب توسط بزرگسالان ب
-
ه صورت خزش، خارش، کشیدن، خزیدن، کشیدن، ضربان، سوزش یا گاز گرفتن توصیف می شود.
-
این احساسات معمولاً هنگام خواب رخ می دهند،
-
اما می توانند در زمان های دیگر عدم فعالیت اندام نیز رخ دهند.
-
اصرار برای حرکت دادن پاها (یا بازوها):
-
برای تسکین ناراحتی اندام، میل غیرقابل کنترلی برای حرکت دادن اندام های خود
-
به خصوص در هنگام استراحت، مانند هنگام نشستن یا دراز کشیدن دارید.
-
اختلال خواب:
-
به دلیل تمایل به حرکت دادن اندام ها برای تسکین ناراحتی،
-
اغلب به زمان بیشتری برای به خواب رفتن نیاز است.
-
گاهی اوقات خواب ماندن نیز ممکن است دشوار باشد.
-
مشکلات رفتاری قبل از خواب:
-
به دلیل ناراحتی، ممکن است لازم باشد از رختخواب بلند شوید تا اندام خود را بکشید تا ناراحتی را از بین ببرید.
-
خواب آلودگی در طول روز:
-
مشکلات مربوط به به خواب رفتن و ماندن در خواب ممکن است منجر به خواب آلودگی در طول روز شود.
-
مشکلات رفتاری و عملکرد کاری:
-
مجدداً به دلیل اختلال خواب، ممکن است مشکلاتی در رفتار روزانه
-
(تحریک پذیری، بدخلقی، مشکل در تمرکز، بیش فعالی و غیره) و عملکرد کاری ظاهر شوند.
بیشتر بخوانید:تنگی کانال نخاعی را بیشتر بشناسید.علائم،نشانه ها و درمان
سندرم پای بی قرار (RLS) چگونه تشخیص داده می شود؟
متأسفانه آزمایش خاصی برای سندرم پای بی قرار (RLS) وجود ندارد.
تشخیص بر اساس علائم شما انجام می شود.
تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی و عصبی کامل و آزمایش خون ممکن است
برای رد هر گونه مشکلات سلامتی احتمالی مرتبط با RLS انجام شود.
یک مطالعه خواب شبانه ممکن است برای ارزیابی سایر اختلالات خواب، به ویژه آپنه انسدادی خواب توصیه شود.
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما در مورد هرگونه سابقه خانوادگی RLS سؤال می کند.
آنها همچنین از شما می پرسند که آیا به دلیل علائم شما شکایتی از خواب
مانند بی خوابی (مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خوابیدن) دارید یا خیر.
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما همچنین از شما می پرسد
که آیا در بیدار ماندن در طول روز مشکل دارید و در مورد سایر رفتارها یا مشکلات عملکرد کاری می پرسد.
برای تایید تشخیص RLS، باید پنج معیار زیر را رعایت کنید:
-
تمایل یا تمایل به حرکت دادن پاها (یا بازوها) دارید که
-
معمولاً همراه با احساسات ناخوشایند مانند کشیدن، کشیدن، خزیدن، خارش، درد یا سوزش رخ می دهد.
همچنین، میل به حرکت یا احساسات ناخوشایند:
-
در طول دوره های استراحت یا عدم فعالیت شروع می شود یا بدتر می شود.
-
با فعالیت هایی مانند کشش، راه رفتن یا ورزش عضلات آسیب دیده تا حدی یا به طور کامل تسکین می یابند.
-
بدتر هستند یا فقط در عصر یا شب رخ می دهند.
-
صرفاً به دلیل یک مشکل پزشکی یا رفتاری دیگر نیستند.
بیشتر بخوانید:اسپوندیلولیز یا مهره کافت چیست؟-نقص ستون مهره‌ها
سندرم پای بی قرار (RLS) چگونه درمان می شود؟
درمان سندرم پای بیقرار به شدت علائم بستگی دارد.
در صورتی که کیفیت زندگی تحت تاثیر بی خوابی و خواب آلودگی بیش از حد در طول روز باشد، باید درمان را در نظر گرفت.
در موارد RLS به دلیل اختلالات پزشکی مداوم، درمان اختصاصی نیز ضروری است.
درمان های غیر دارویی ابتدا درمان های غیر دارویی امتحان می شود، به خصوص اگر علائم خفیف باشند. درمان های غیر دارویی عبارتند از:
-
ورزش منظم، مانند دوچرخه‌سواری یا دوچرخه ثابت یا پیاده‌روی، اما اجتناب از ورزش‌های سنگین یا شدید چند ساعت پس از خواب.
-
پیروی از عادات خواب خوب، از جمله پرهیز از مطالعه، تماشای تلویزیون یا قرار گرفتن با رایانه یا تلفن در حالی که در رختخواب دراز کشیده اید.
-
۷ تا ۹ ساعت خوابیدن و پیروی از سایر عادات خواب سالم. نداشتن خواب کافی می تواند علائم RLS را بدتر کند.
-
پرهیز یا محدود کردن محصولات کافئین دار (قهوه، چای، کولا، شکلات، و برخی داروها [برچسب ها را بررسی کنید])، نیکوتین و الکل.
-
استفاده از یک پد گرم کننده، کمپرس سرد، یا مالش پاها برای تسکین موقت ناراحتی پا.
-
همچنین ماساژ، طب فشاری، پیاده روی، کشش سبک یا سایر تکنیک های آرامش را در نظر بگیرید.
-
در یک وان گرم خیس کنید.
-
مکمل های منیزیم را امتحان کنید. آنها ممکن است مفید باشند.
-
استرس را تا حد امکان کاهش دهید. مدیتیشن، یوگا، موسیقی ملایم یا گزینه های دیگر را امتحان کنید.
مکمل آهن. کمبود آهن یک علت برگشت پذیر RLS است.
اگر آزمایش خون نشان داد که سطح آهن شما پایین است،
پزشک ممکن است مصرف مکمل آهن را توصیه کند.
داروهای تجویزی. هنگامی که علائم RLS مکرر یا شدید است،
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما احتمالاً داروهایی را برای درمان این اختلال تجویز می کند.
گزینه های دارویی عبارتند از:
-
آگونیست های دوپامین میل به حرکت، علائم حسی در پاها را کنترل می کنند و تکان های غیرارادی پا در خواب را کاهش می دهند.
-
روپینیرول (Requip®)، پرامیپکسول (Mirapex®) و پچ روتیگوتین (Neupro®) آگونیست‌های دوپامین مورد تأیید FDA هستند که برای RLS استفاده می‌شوند.
-
داروهای ضد تشنج می توانند سیگنال های درد از اعصاب پاها را کند یا مسدود کنند.
-
به عنوان مثال می توان به گاباپنتین اناکاربیل (Horizant®)، گاباپنتین (Neurontin®) و پره گابالین (Lyrica®) اشاره کرد.
-
این داروها به ویژه در بیماران مبتلا به RLS دردناک ناشی از نوروپاتی موثر هستند .
-
گاباپنتین اناکاربیل تنها دارویی در این دسته است که مورد تایید FDA برای RLS است. با این حال، بقیه ممکن است موثر باشند.
-
بنزودیازپین ها، به ویژه کلونازپام (Klonopin®) گاهی اوقات برای RLS تجویز می شوند،
-
اما معمولاً برای موارد شدیدتر به دلیل پتانسیل اعتیادآور و عوارض جانبی از جمله خواب آلودگی در طول روز استفاده می شوند.
-
مواد افیونی مانند متادون یا اکسی کدون را می توان برای تسکین علائم RLS استفاده کرد،
-
اما به دلیل خطر اعتیاد، معمولاً تجویز نمی شوند مگر اینکه مورد شدید باشد و سایر داروها مؤثر نبوده باشند.