بررسی اجمالی
پاچنبری طیفی از ناهنجاریهای پا را توصیف میکند که معمولاً در بدو تولد وجود دارند (مادرزادی) که در آن پای کودک شما از شکل یا موقعیتش پیچ خورده است. در فوت پرانتزی، بافتهای متصل کننده عضلات به استخوان (تاندونها) کوتاهتر از حد معمول هستند. کلاب فوت یک نقص مادرزادی نسبتاً شایع است و معمولاً یک مشکل مجزا برای یک نوزاد سالم است.
کلاب فوت می تواند خفیف یا شدید باشد. حدود نیمی از کودکان مبتلا به پاچنبری آن را در هر دو پا دارند. اگر کودک شما به پای پرانتزی مبتلا باشد، راه رفتن عادی را سختتر میکند، بنابراین پزشکان معمولاً درمان آن را بلافاصله پس از تولد توصیه میکنند.
پزشکان معمولاً قادر به درمان موفقیت آمیز پای پرانتزی بدون جراحی هستند، اگرچه گاهی اوقات کودکان بعداً نیاز به جراحی بعدی دارند.
بیشتر بخوانید:تاخیر رشدی در کودکان چه نشانه هایی دارد؟
علائم پاچنبری
اگر کودک شما دچار پاچنبری است، در اینجا ممکن است به نظر برسد:
قسمت بالای پا معمولاً به سمت پایین و داخل پیچ خورده است و قوس پا را افزایش می دهد و پاشنه را به سمت داخل می چرخاند.
ممکن است پا آنقدر به شدت چرخیده باشد که در واقع به نظر می رسد که وارونه است.
ساق یا پای آسیب دیده ممکن است کمی کوتاهتر باشد.
عضلات ساق پا در پای آسیب دیده معمولاً توسعه نیافته اند.
علیرغم ظاهری که دارد، خود پای پرانتزی هیچ ناراحتی یا دردی ایجاد نمی کند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
به احتمال زیاد پزشک شما بر اساس ظاهر، بلافاصله پس از تولد فرزندتان متوجه کلاب فوت خواهد شد. پزشک می تواند شما را در مورد مناسب ترین درمان راهنمایی کند یا شما را به یک پزشک متخصص در مشکلات استخوان و عضله (متخصص ارتوپد اطفال) ارجاع دهد.
بیشتر بخوانید:اختلال وسواس فکری-عملی یا OCD چگونه تشخیص داده میشود؟
دلایل ایجاد و عوامل خطرساز پاچنبری
علل ایجاد
علت پاچنبری ناشناخته است (ایدیوپاتیک)، اما ممکن است ترکیبی از ژنتیک و محیط باشد.
عوامل خطرساز
پسران حدود دو برابر بیشتر از دختران در معرض ابتلا به پاچنبری هستند.
عوامل خطر عبارتند از:
سابقه خانوادگی. اگر یکی از والدین یا سایر فرزندانشان دچار پاچنبری شده باشند، احتمال ابتلای نوزاد به آن نیز بیشتر است.
شرایط مادرزادی در برخی موارد، پای پرانتزی میتواند با سایر ناهنجاریهای اسکلت که در بدو تولد وجود دارد (مادرزادی)، مانند اسپینا بیفیدا، یک نقص مادرزادی که زمانی رخ میدهد که ستون فقرات و نخاع به درستی رشد نمیکنند یا به درستی بسته نمیشوند، مرتبط باشد.
محیط. سیگار کشیدن در دوران بارداری می تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلای نوزاد به پای پرانتزی را افزایش دهد.
کمبود مایع آمنیوتیک در دوران بارداری مقدار بسیار کم مایعی که نوزاد را در رحم احاطه کرده است ممکن است خطر ابتلا به پای پرانتزی را افزایش دهد.
عوارض
تا زمانی که کودک شما شروع به ایستادن و راه رفتن نکند، پاچنبری معمولاً هیچ مشکلی ایجاد نمی کند. اگر پای پرانتزی درمان شود، کودک شما به احتمال زیاد به طور طبیعی راه میرود. او ممکن است در موارد زیر مشکل داشته باشد:
جنبش. پای آسیب دیده ممکن است کمی انعطاف پذیرتر باشد.
طول پا. پای آسیبدیده ممکن است کمی کوتاهتر باشد، اما معمولاً مشکلات قابل توجهی در حرکت ایجاد نمیکند.
سایز کفش. اندازه کفش ممکن است تا 1 1/2 اندازه کفش از پای آسیبدیده کوچکتر باشد.
اندازه گوساله. عضلات ساق پا در سمت آسیب دیده ممکن است همیشه کوچکتر از عضلات سمت دیگر باشند.
با این حال، در صورت عدم درمان، کلاب فوت باعث مشکلات جدی تری می شود. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
آرتروز. احتمال دارد فرزند شما به آرتریت مبتلا شود.
تصویر ضعیف از خود ظاهر غیرمعمول پا ممکن است تصویر بدن کودک شما را در سال های نوجوانی نگران کننده کند.
ناتوانی در راه رفتن عادی. پیچش مچ پا ممکن است به کودک شما اجازه راه رفتن روی کف پا را ندهد. برای جبران، ممکن است در موارد شدید روی توپی پا، قسمت بیرونی پا یا حتی بالای پا راه برود.
مشکلات ناشی از تنظیم راه رفتن. تنظیمات راه رفتن ممکن است از رشد طبیعی ماهیچه های ساق پا جلوگیری کند، باعث زخم یا پینه بزرگ در پا شود و منجر به راه رفتن نامناسب شود.
بیشتر بخوانید:اختلال سلوک در کودکان چه علائم و نشانه هایی دارد؟
پیشگیری از پاچنبری
از آنجایی که پزشکان نمی دانند چه چیزی باعث ایجاد پای پرانتزی می شود، نمی توانید به طور کامل از آن پیشگیری کنید. با این حال، اگر باردار هستید، میتوانید کارهایی را انجام دهید تا خطر نقایص مادرزادی نوزادتان را محدود کنید، مانند:
سیگار نکشید یا وقت خود را در محیط های پر دود سپری نکنید
الکل ننوشید
اجتناب از داروهایی که توسط پزشک شما تایید نشده است
بیشتر بخوانید:نارساخوانی یا ناتوانی کودکان در خواندن چیست؟
تشخیص پاچنبری
معمولاً پزشک بلافاصله پس از تولد فقط با نگاه کردن به شکل و موقعیت پای نوزاد، پای پرانتزی را تشخیص میدهد. گاهی ممکن است پزشک برای درک کامل شدت پای پرانتزی از اشعه ایکس درخواست کند، اما معمولا نیازی به عکسبرداری با اشعه ایکس نیست.
این امکان وجود دارد که اکثر موارد پاچنبری قبل از تولد در طی یک معاینه معمول اولتراسوند در هفته 20 بارداری به وضوح مشاهده شود. در حالی که نمی توان قبل از تولد هیچ کاری برای حل مشکل انجام داد، اما دانستن این وضعیت ممکن است به شما فرصت دهد تا در مورد پای پرانتزی بیشتر بدانید و با متخصصان بهداشتی مناسب مانند جراح ارتوپد اطفال و مشاور ژنتیک تماس بگیرید.
بیشتر بخوانید:نارسانویسی یا ناتوانی نوشتن در کودکان چیست؟
کلینیک کاردرمانی،گفتاردرمانی و توانبخشی توان افزا اصفهان،با کادر مجرب و حرفه ای در زمینه های تشخیص،
درمان و بهبود انواع اختلالات،ناهنجاری ها و آسیب های جسمی و ذهنی کودکان و بزرگسالان،
در خدمت شما هموطنان عزیز از سراسر کشور میباشد.
شماره تماس جهت نوبت دهی و مشاوره رایگان: ۰۹۳۰۳۱۲۶۴۷۵
آدرس: اصفهان؛ خیابان رزمندگان، روبروی خیابان شهید کاظمی، نبش کوچه ۲۷
اینستاگرام کلینیک تخصصی توان افزا: (اینجا کلیک کنید)
گزینه های درمان پاچنبری
از آنجایی که استخوانها، مفاصل و تاندونهای نوزاد شما بسیار انعطافپذیر هستند، درمان پای پرانتزی معمولاً در هفته اول یا دو هفته پس از تولد آغاز میشود. هدف از درمان بهبود ظاهر و عملکرد پای کودک شما قبل از یادگیری راه رفتن است، به این امید که از ناتوانی های طولانی مدت جلوگیری شود.
گزینه های درمانی عبارتند از:
کشش و ریخته گری (روش پونستی)
عمل جراحي
کشش و ریخته گری (روش پونستی)
این رایج ترین درمان برای پاچنبری است. پزشک شما:
پای کودک خود را در موقعیت صحیحی قرار دهید و سپس آن را در یک گچ قرار دهید تا در آنجا نگه داشته شود
هفته ای یک بار و به مدت چند ماه پای کودکتان را تغییر مکان دهید و دوباره قالب کنید
انجام یک عمل جراحی جزئی برای افزایش طول تاندون آشیل (تنوتومی آشیل از راه پوست) تا پایان این فرآیند.
بعد از اینکه شکل پای کودکتان دوباره تنظیم شد، باید آن را با یک یا چند مورد از موارد زیر حفظ کنید:
انجام حرکات کششی با کودک
کودک خود را در کفش و بریس مخصوص قرار دهید
اطمینان حاصل کنید که فرزندتان تا زمانی که لازم است کفشها و بریسها را بپوشد – معمولاً به مدت سه ماه تمام وقت و سپس در شب و در طول چرتهای تا سه سال.
برای موفقیت آمیز بودن این روش، باید بریس ها را طبق دستور پزشک خود اعمال کنید تا پا به حالت اولیه خود برنگردد. دلیل اصلی اینکه گاهی اوقات این روش جواب نمی دهد این است که از بریس ها طبق دستورالعمل استفاده نمی شود.
عمل جراحي
اگر پای پرانتزی کودک شما شدید است یا به درمانهای غیرجراحی پاسخ نمیدهد، ممکن است به جراحی تهاجمیتری نیاز باشد. جراح ارتوپد میتواند تاندونها و رباطها را بلند یا تغییر موقعیت دهد تا به راحتی پا در موقعیت بهتری قرار گیرد. پس از جراحی، کودک شما تا دو ماه در گچ قرار می گیرد و پس از آن باید برای یک سال یا بیشتر از بریس استفاده کند تا از بازگشت پای پرانتزی جلوگیری شود.
حتی با درمان، پاچنبری ممکن است کاملاً قابل اصلاح نباشد. اما در بیشتر موارد، نوزادانی که زودتر تحت درمان قرار میگیرند، کفشهای معمولی میپوشند و زندگی کامل و فعالی دارند.
بیشتر بخوانید:ناتوانی ذهنی کودکان چه نشانه هایی دارد؟
اماده شدن برای ملاقات با پزشک
اگر کودک شما با پای پرانتزی به دنیا بیاید، احتمالاً بلافاصله پس از تولد تشخیص داده می شود. در برخی موارد، ممکن است پزشک کودک شما را به یک متخصص ارتوپد کودکان ارجاع دهد.
اگر قبل از ملاقات با پزشک فرزندتان وقت دارید، فهرستی از سوالاتی که باید بپرسید تهیه کنید. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
آیا معمولاً نوزادان را با پای پرانتزی درمان می کنید؟
آیا فرزندم باید به متخصص ارجاع شود؟
چه نوع درمان اصلاحی موجود است؟
آیا فرزندم نیاز به جراحی دارد؟
فرزند من به چه نوع مراقبت های بعدی نیاز دارد؟
آیا باید قبل از شروع درمان فرزندم نظر دوم را دریافت کنم؟ آیا بیمه من آن را پوشش می دهد؟
آیا فرزندم پس از درمان می تواند به طور طبیعی راه برود؟
آیا مواد چاپی وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
علاوه بر این، به پزشک خود بگویید:
اگر اعضای خانواده – از جمله اعضای خانواده بزرگ – دارید که به پای پرانتزی مبتلا شده اند
اگر در دوران بارداری خود دچار مشکل یا مشکل پزشکی شده اید
آماده سازی و پیش بینی سوالات به شما کمک می کند از زمان خود با پزشک بهترین استفاده را ببرید.
بیشتر بخوانید:سندرم آسپرگر چیست وچه تفاوتی با اوتیسم دارد؟
