هیپوتونی در یک نگاه
هیپونونی(Hypotonia) اصطلاح پزشکی برای کاهش تون عضله است.
عضلات سالم هرگز کاملاً شل نمی شوند. آنها مقدار مشخصی از
تنش و سفتی (تون عضلانی) را که می تواند به عنوان مقاومت در برابر حرکت احساس شود ، حفظ می کنند.
به عنوان مثال ، فرد برای حفظ موقعیت خود هنگام ایستادن به عضلات پشت و گردن خود تکیه می کند.
تون عضلانی در هنگام خواب کاهش می یابد ،
بنابراین اگر به حالت نشسته بخوابید ، ممکن است در حالی که سرتان را به جلو خمیده اید بیدار شوید.
هیپوتونی همان ضعف عضلانی نیست ، اگرچه استفاده از عضلات آسیب دیده مشکل است.
در برخی شرایط ، ضعف عضلانی گاهی اوقات همراه با هیپوتونی ایجاد می شود.
این بیماری معمولاً در نوزادان بلافاصله پس از تولد یا در سنین بسیار کمی تشخیص داده می شود ،
اگرچه ممکن است در سنین بالاتر نیز ایجاد شود.
علائم هیپوتونی چیست؟
هیپوتونی که در بدو تولد وجود دارد اغلب در ۶ ماهگی کودک قابل تشخیص است ، اگر قبل از آن نباشد.
نوزادان و کودکان خردسال مبتلا به هیپوتونی شدید اغلب “فلاپی” توصیف می شوند.
علائم هیپوتونی در کودک عبارتند از:
-
کنترل کمی یا بدون کنترل عضلات گردن ، بنابراین سر آنها تمایل به فلاپ دارد
-
احساس لنگی هنگام دست گرفتن ، گویا به راحتی از طریق دستان شما می لغزند
-
قادر به قرار دادن هیچ وزنی روی عضلات پا یا شانه خود نیستند
-
دستها و پاهای آنها به جای خم شدن در آرنج ، باسن و زانوها از پهلوها به پایین آویزان است
-
در مکیدن و بلعیدن مشکل دارند
-
گریه ضعیف یا صدای آرام در نوزادان و کودکان خردسال
کودک مبتلا به هیپوتونی اغلب برای رسیدن به نقاط عطف رشد حرکتی مانند
نشستن ،خزیدن، راه رفتن ، گفتگو و تغذیه خود مدت بیشتری طول می کشد.
یک بزرگسال مبتلا به هیپوتونی ممکن است دارای مشکلات زیر باشد:
-
ناشیانه و بی وقفه افتادن
-
مشکل در برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته
-
انعطاف پذیری غیرمعمول بالا در باسن ، آرنج و زانو
-
مشکل در دستیابی یا بلند کردن اجسام (در مواردی که ضعف عضلانی نیز وجود دارد)
بیشتر بخوانید:نقرس چیست؟-هر چیزی که لازم است بدانید
علل ایجاد هیپوتونی
شرایط عصبی آنهایی هستند که بر اعصاب و سیستم عصبی تأثیر می گذارند.
هیپوتونی معمولاً با کنترل عصبی تن عضله در ارتباط است.
برای عملکرد طبیعی ، عضلات به سیگنال های اعصاب حرکتی بستگی دارند.
این سیگنال ها می توانند در سطح مغز و نخاع (هیپوتونی مرکزی)
یا در نتیجه آسیب عصب بین نخاع و عضله (هیپوتونی محیطی) مختل شوند.
شرایط عصبی
شرایط عصبی که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد و
می تواند باعث هیپوتونی مرکزی شود عبارتند از:
-
فلج مغزی – مشکلات عصبی موجود در بدو تولد که بر حرکت و هماهنگی کودک تأثیر می گذارد
-
آسیب مغز و نخاع – از جمله خونریزی در مغز
-
عفونت های جدی – مانند مننژیت (عفونت غشای خارجی مغز) و انسفالیت (عفونت مغز)
شرایط عصبی که بر سیستم عصبی محیطی تأثیر می گذارد
و می تواند باعث هیپوتونی محیطی شود عبارتند از:
-
دیستروفی عضلانی – گروهی از شرایط ژنتیکی است که به تدریج باعث ضعیف شدن عضلات
-
می شود و منجر به افزایش اما متغیر سطح ناتوانی می شود
-
میاستنی گراویس – وضعیتی که باعث ایجاد ضعف و افزایش خستگی بیش از هیپوتونی در بزرگسالان می شود.
-
نوزادانی که از مادران مبتلا به میاستنی گراویس متولد می شوند نیز ممکن است
-
تحت تأثیر قرار بگیرند و در این صورت معمولاً دچار هیپوتونی می شوند
-
آتروفی عضلانی نخاع – یک بیماری ژنتیکی است که باعث ضعف عضلات و از دست دادن حرکت تدریجی می شود
-
بیماری charcot-marie-tooth ارثی که ماده ای به نام میلین را تحت تأثیر قرار می دهد ،
-
اعصاب را می پوشاند و به انتقال پیام به مغز کمک می کند.
مشکلات غیر عصبی
مشکلات غیر عصبی که می تواند باعث هیپوتونی در نوزادان و کودکان خردسال شود عبارتند از:
-
سندرم داون – یک اختلال ژنتیکی موجود در بدو تولد است که رشد طبیعی جسمی فرد را
-
تحت تأثیر قرار می دهد و باعث مشکلات یادگیری می شود
-
سندرم Preder-willi– یک سندرم ژنتیکی نادر است که باعث ایجاد طیف وسیعی از
-
علائم ، از جمله گرسنگی دائمی ، رشد محدود و مشکلات یادگیری می شود
-
بیماری Tay-sachs – یک اختلال ژنتیکی نادر و معمولاً کشنده است که باعث
-
آسیب تدریجی به سیستم عصبی می شود
-
کم کاری تیروئید مادرزادی – جایی که نوزادی با غده تیروئید کم کار متولد می شود .
-
در انگلیس ، نوزادان برای این مورد غربال می شوند و زود درمان می شوند
-
سندرم مارفان وسندرم Ehlers-danlos– ارثی که بر بافت های پیوندی تأثیر می گذارند و
-
از سایر بافت ها و اندام ها ساختار و پشتیبانی می کنند
-
اختلالات بافت همبند – بافت همبند مانند کلاژن ، استحکام و پشتیبانی را برای
-
بافت های بدن فراهم می کند و در رباط ها و غضروف ها دیده می شود
-
به دنیا آمدن زودرس (قبل از هفته ۳۷ بارداری) – نوزادان نارس گاهی اوقات دچار هیپوتونی می شوند ،
-
زیرا عضلات آنها تا زمان تولد رشد کاملی ندارند.
هیپوتونی در سنین بالاتر
هیپوتونی گاهی ممکن است در کودکان بزرگتر و بزرگسالان رخ دهد ،
اگرچه این مورد کمتر مشاهده می شود.
این می تواند ناشی از برخی از مشکلات ذکر شده در بالا باشد ، اما سایر علل احتمالی عبارتند از:
-
مولتیپل اسکروزیس – در جایی که میلین فیبرهای عصبی را پوشش می دهد ،
-
در توانایی آنها برای انتقال سیگنال های الکتریکی از مغز و نخاع به بقیه بدن تداخل ایجاد می کند
-
بیماری نورون حرکتی – یک بیماری نادر است که به تدریج به اعصاب حرکتی آسیب می رساند و باعث از بین رفتن عضلات می شود.
ضعف و مشکلات حرکتی و تعادل نیز با این شرایط شایع است.
کلینیک کاردرمانی،گفتاردرمانی و توانبخشی توان افزا اصفهان
،با کادر مجرب و حرفه ای در زمینه های تشخیص،
درمان و بهبود انواع اختلالات،ناهنجاری ها و
آسیب های جسمی و ذهنی کودکان و بزرگسالان،
در خدمت شما هموطنان عزیز از سراسر کشور میباشد.
شماره تماس جهت نوبت دهی و مشاوره رایگان:۰۳۱۳۲۷۴۴۲۳۲-۰۹۳۰۳۱۲۶۴۷۵
آدرس:اصفهان ؛ خیابان هشت بهشت شرقی؛ خیابان لاهور؛ نبش کوچه ۶۰ و ۶۲
اینستاگرام کلینیک تخصصی نصر:(اینجا کلیک کنید)
تشخیص هیپوتونی
اگر در نوزاد تازه متولد شده یا کودک خردسال هیپوتونی (کاهش تون عضلانی) مشکوک باشد ، آنها به یک متخصص ارجاع می شوند.
این کار معمولاً یک متخصص اطفال (متخصص در زمینه درمان کودکان) با تخصص در زمینه
اختلالات اعصاب و سیستم عصبی یا یک متخصص مغز و اعصاب (متخصص اختلالات اعصاب و سیستم عصبی) خواهد بود.
این متخصص با پرسیدن تعدادی سوال که به احتمال زیاد شامل موارد زیر خواهد بود:
-
جزئیات مربوط به بارداری
-
جزئیات مربوط به زایمان
-
آیا از زمان تولد مشکلی از جمله تشنج(جفت) یا مشکلات تغذیه ای وجود داشته است
-
آیا اعضای دیگر خانواده نیز چنین مشکلی داشته اند؟
پس از ارزیابی اولیه ، یک معاینه فیزیکی کامل انجام می شود و ممکن است آزمایش خون ارائه شود.
آزمایشات دیگری که ممکن است توصیه شود عبارتند از:
-
سی تی اسکن یا اسکن ام ار ای – می توان از این اسکن های دقیق برای شناسایی هرگونه آسیب یا اختلال در سیستم عصبی استفاده کرد
-
EEG– یک آزمایش بدون درد که با استفاده از الکترودهای کوچکی که روی پوست سر قرار گرفته اند ، فعالیت مغز را ثبت می کند
-
EMG – جایی که فعالیت الکتریکی عضله با استفاده از الکترودهای کوچک سوزنی وارد شده در رشته های عضلانی ثبت می شود
-
مطالعات هدایت عصبی – جایی که فعالیت عصب با استفاده از الکترودهای
-
دیسک فلزی کوچک که روی پوست بر روی عصب قرار گرفته اند اندازه گیری می شود
-
نمونه برداری از عضله – جایی که نمونه کوچکی از بافت عضلانی گرفته شده و زیر میکروسکوپ بررسی می شود
-
آزمایش ژنتیکی– ممکن است شما یا فرزندتان برای آزمایش ژنتیک ارجاع شوید ،
-
این روشی است که می فهمید آیا جهش ژنتیکی خاصی (ژن تغییر یافته) دارید که باعث بیماری می شود یا نه.
در برخی موارد ، علیرغم انجام آزمایشات بیشمار ، هیچ دلیل اساسی نمی توان یافت.
گاهی اوقات از این به عنوان هیپوتونی مادرزادی خوش خیم یاد می شود.
درمان هیپوتونی
برنامه درمانی توصیه شده برای هیپوتونی (کاهش تون عضلانی) به علت اصلی بستگی دارد.
هیپوتونیا ناشی از تولد نوزاد نارس معمولاً با رشد کودک بهبود می یابد.
اما ممکن است در این مدت و سایر مشکلات مرتبط با نارس بودن به درمان و پشتیبانی تخصصی نیاز باشد.
هیپوتونی در نوزادانی که از مادران مبتلا به میاستنی گراویس متولد می شوند ، معمولاً به سرعت بهبود می یابد.
باز هم ، در حالی که کودک بهبود می یابد ، ممکن است به درمان و پشتیبانی متخصص نیاز باشد.
در مواردی که هیپوتونی به علت عفونت ایجاد می شود ، در صورت موفقیت درمان عفونت ممکن است علائم از بین بروند.
اگر درمان علت اصلی هیپوتونی امکان پذیر نباشد – همانطور که متأسفانه اغلب اتفاق می افتد –
درمان به طور عمده بر تلاش برای بهبود و پشتیبانی عملکرد عضلانی فرد متمرکز خواهد بود.
این کار از طریق فیزیوتراپی، کاردرمانی و گفتاردرمانی انجام می شود.
به عنوان مثال ، ممکن است ارتز و تجهیزات تطبیقی مورد نیاز باشد.
فیزیوتراپی
اگر فیزیوتراپی توصیه شود ، فیزیوتراپیست میزان عضلات کودک شما را ارزیابی می کند
و از او می خواهد یک سری تمرینات و کارها را انجام دهد.
در درمان هیپوتونی ، اهداف اصلی فیزیوتراپی عبارتند از:
-
وضعیت و هماهنگی بدن را برای جبران کم شدن عضله کاهش دهید
-
عضلات اطراف مفاصل بازوها و پاها را تقویت کنید ، بنابراین آنها پشتیبانی و ثبات بیشتری دارند
فیزیوتراپیست برنامه ای را طراحی می کند که شامل مجموعه ای از تمرینات برای کودک شما است که باید روزانه انجام دهد.
روش درمانی باید سرگرم کننده و در برنامه روزمره و فعالیتهای روزمره کودک شما ، هم در خانه و هم در مدرسه باشد.
کار درمانی
کاردرمانی مهارتهای لازم برای انجام فعالیتهای روزمره را به شما می آموزد.
به عنوان مثال ، متخصص کاردرمانی ممکن است
بر بهبود مهارت های دست و انگشت مورد نیاز برای لباس پوشیدن و تغذیه تمرکز کند.
همانند فیزیوتراپی ، ممکن است جلسات کاردرمانی منظم به شما ارائه شود.
همچنین تمرینات و وظایفی که می توانید روزانه انجام دهید به شما آموزش داده می شود.
تجهیزات برای کمک به شما در جابجایی آسانتر نیز ممکن است توصیه شود ،
مانند حمایت از مچ پا یا پا اگر مچ پا یا پایتان تحت تأثیر هیپوتونی قرار گیرند.
گفتاردرمانی
متخصص گفتار و گفتار (SLT) می تواند تغذیه و بلع کودک شما را ارزیابی کند و
به شناسایی مشکلات بلع که گاهی اوقات می تواند با هیپوتونی همراه باشد کمک کند .
گفتاردرمانی همچنین می تواند در مورد حمایت از تغذیه توصیه هایی را ارائه دهد.
بیشتر بخوانید:کج گردنی یا تورتیکولیس چیست؟-علائم،درمان و پیشگیری